۱۳۹۴ تیر ۹, سه‌شنبه

#ایران-خامنه ای ودست و پا زدن مضحک برای رفع و رجوع یک افتضاح!

اخیرا مجلس ارتجاع به اشاره #خامنه ای طلسم شکسته در مجلس طرحی موسوم به «الزام دولت به حفظ دستاوردهای هسته‌یی» را تصویب کرد که از اول تا آخر یک افتضاح تماشایی بود که در جریان آن تشتت و از هم گسیختگی رژیم در معرض دید همگان قرار گرفت؛ از مطرح شدنش توسط دلواپسان تا مثله کردن و به‌اصطلاح تصحیحش به دستور مقام عظمای ولایت، تا تصویب زورکی آن با کارگردانی علی لاریجانی و ساکت کردن مخالفان با چماق حکم حکومتی…

بر پایه همین طرح درشبکه 2 تلویزیون آخوندها یک برنامه برگزار شد که درصدد ماله‌کشی این رسوایی برآمد واحمد توکلی و علی مطهری را به صحنه آورد. تلاش مذبوحانه آنها برای جمع‌وجور کردن این فضاحت و فایده‌تراشی برای این طرح ناکام، خنده‌دار و در عین‌حال رقت‌آور است. همه چیز این مصاحبه، یک سرهم‌بندی ناشیانه و عجولانه بود، از سؤال مجری که بیشتر بیانیه بود تا سؤال… تا جوابهای بی‌سر و ته مهمانهای برنامه.

علی مطهری و علی توکلی در شو تلویزیونی آخوندها
علی مطهری و علی توکلی در شو تلویزیونی آخوندها
مجلس ارتجاع
مجلس ارتجاع

از سوال و جوابها که بگذریم وقتی علی مطهری استدلال کرد که این طرح قدرت چانه‌زنی تیم مذاکره هسته‌یی را بالاتر می‌برد، چون کلاً یک صدا از کل نظام بیرون می‌آید. فکر می‌کنم پیام خارجی‌اش بیشتر باشد تا داخلی؛ به‌خاطر این‌که مجلس همان چارچوبهایی را که قبلاً توسط رهبری تعیین شده بود، در قالب یک قانون درمی‌آورد و ضمانت اجرایی بیشتری پیدا می‌کند.

حالا معنی «یک صدا» از رژیم را هم فهمیدیم! بیچاره به چه مخمصه‌یی افتاده! به‌زور دنبال کلماتی می‌گردد یک طوری این فضیحت را رفع و رجوع کند و در نتیجه مشتی پرت و پلای خنده‌دار تحویل می‌دهد از جمله این‌که مجلس این طرح را داده تا دستورات رهبری ضمانت اجرایی پیدا کند! می‌دانستیم طلسم ولی‌فقیه شکسته، اما این قدرش را نمی‌دانستیم که مجلسی که خودش دست‌نشانده ولی‌فقیه است، باید بیاید ضامن اجرای دستورات او بشود! فیثاغورث نظام در ادامه مهمل‌بافی‌هایش می‌گوید:
”ضمن این‌که دست دولت را باز می‌گذارد که اگر احیاناً و به‌فرض نزدیک به محال، توافق بدی صورت گرفت، یک ابزار و یک بهانه‌یی داشته باشد که بتواند آن را لغو کند، کاری که در خیلی از مجالس دنیا انجام می‌شود که برای احتیاط و این‌که باز بتوانند یک نه بگویند، این را قرار می‌دهند“.
پس معلوم می‌شود که هدف از این همه آوردن و بردن طرح و آبروریزی، گیر آوردن «یک ابزار» و «یک بهانه» برای دبه درآوردن بوده است. مجری که می‌بیند این نوابغ نظام به مطالبی که قرار بود گفته شود، نزدیک نشده‌اند، ناچار سؤال صریحی مطرح می‌کند که:”بعضیها معتقدند با توجه به تغییراتی که در طرح اولیه به وجود آمده، این طرح رقیق شده و اثرگذاری‌اش کاسته شده. نظر شما چیست؟“ 

ادامه پاسخها را بخوانید..... 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر